Essay On Water In Sanskrit

जलं प्रकृतेः अत्यन्तं अनन्तरं संस्कृतस्य जीवनस्य मूलं च भवति। अस्मिन् अन्तरे, जलस्य प्राचीना अद्भुता गुणाः अस्मिन् विश्वे अनेकेषु आवासेषु आवश्यकताम् आरोहन्ति।

जलस्य मुख्यं गुणं तत् उदकं शीतं शुष्कं च भवति। जलं रसयुक्तं च भवति, यत् जीवनम् सजीवयति। अत एव जलं प्रतियोगिताः अनेकाः अपि स्वस्य अस्थितिं निर्धारयन्ति। संस्कृतभाषायाम् अनेका उपमानानि अस्माभिः प्रयुक्तानि सन्ति, यथा “जलं नदीनां वाचं समायुक्तं”। एवम् अपि, “जलं हि जीवनम्” इति।

जलं पर्यावरणे अत्यन्तं महत्त्वं प्राप्तुं शक्यते। नद्यः, सागराः, तीराणि, जलाशयाः इत्यादिषु स्थलेषु जलस्य आवश्यकता उत्कृष्टा अस्ति। जलस्य प्रयोगं सर्वेषु क्षेत्रेषु कृषिकर्मेषु, जलयानानां च यात्रायाम्, परिवहनेषु, तैव अनेकेषु क्षेत्रेषु लाभकरः भवति।

समुद्रे नद्यः इत्यादिस्थानेषु जलस्य महत्त्वं अस्ति, यत् वृष्टियः, प्राकृतिकाः जलस्रोताः, वायुमण्डलस्य शुद्धिः, तृणाणां पोषणं च जनियन्ते।

अत एव जलं निर्विवादं महत्त्वं अधिकं प्राप्तुं शक्यते। यत्र जलं अधिकं अनियमितं प्रयोगं प्राप्तं भवति, तत्र वातावरणे प्रदूषणं, जलमार्गयानं च अत्यन्तं अस्थितं भवति।

जले यदा विविधैः प्रकारैः विषमं प्राप्तम्, तदा अनेके विज्ञानज्ञाः तथा परिस्थितिज्ञाः तस्य समाधानाय विभिन्ना उपायाः प्रस्तुत्यन्ते।