Essay on Students and Politics In Sanskrit
सिद्धान्तस्य आरम्भे अस्मिन् लेखे सभ्यानां आत्मविवेके प्रधानतया प्रस्थापिते। विद्यार्थिनः युवान्तस्य अहं मतिमान् निर्धनस्य च आत्मनः स्वयम् परिचालनं न कर्तुं शक्यते। नानान्येतराणि उपायानि योजयन्ति। परन्तु अयं अवश्यं अवगतव्यः यत् युवान्तस्य आत्मविवेकं परिपालयन्तः समाजे सह कार्यं कुर्वन्ति। एवं तेषां प्रशिक्षणे संस्कृतम् एव प्राधान्यं प्राप्नुवन्ति।
विद्यार्थिनः युवा आस्माकं भविष्यम् अस्ति। ते अध्ययनेन प्रशिक्षणेन च यथेष्टं समाजे सहाय्यं कुर्वन्ति। ते जनपदस्य समृद्धिं समर्थयन्ति। एवं युवानां प्रभावेण समाजः परिपालितः भवति।
अतः युवानां समाजे प्रत्येकं योगदानं अत्यन्तं महत्त्वं वहति। ते समाजस्य प्रगतिं समर्थयन्ति। समाजः युवान्तस्य उद्धरणाय समर्थः भवति। अतः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं युवान्तानां अधिकारः भवति।
विद्यार्थिनः युवान्तः समाजस्य आर्थिकस्य चिन्तां कुर्वन्ति। ते अध्ययनाय प्रशिक्षणाय च धनं संचययन्ति। ते समाजस्य समृद्धिं समर्थयन्ति।
समाजे युवानां प्रत्येकं प्रभावं भवति। ते समाजे समाजस्य अध्ययनेन, प्रशिक्षणेन, सेवाया च योगदानं कुर्वन्ति। एवं समाजः सर्वेषां समृद्धिं समर्थयति।
अतः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं अथवा समाजस्य उद्धारणाय योगदानं कर्तुं प्रत्येकं विद्यार्थिनम् अधिकारः भवति। तस्मात् विद्यार्थिनः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं आवश्यकमस्ति।
युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं इच्छन्ति समाजस्य समृद्धिं समर्थयन्तः प्रत्येकं विद्यार्थिनं आत्मनः समर्पयन्ति। तदा युवानां समाजः प्रगतिं करिष्यति।
अतः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं अत्यन्तं आवश्यकमस्ति। तेषां समाजस्य समृद्धिं समर्थयतु। अतः विद्यार्थिनः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं समर्थाः भवन्तु।
समाजे युवानां योगदानं कुर्वन्तानां आत्मविवेकः अत्यन्तं आवश्यकः। तेषां आत्मविवेके उत्कृष्टता प्राप्यते। तदा समाजस्य समृद्धिं समर्थयति।
अतः विद्यार्थिनः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं अत्यन्तं आवश्यकमस्ति। तेषां समाजस्य समृद्धिं समर्थयतु। अतः विद्यार्थिनः युवानां समाजे सहाय्यं कर्तुं समर्थाः भवन्तु।
