Essay on Non Conventional Energy Sources In Sanskrit
अतीप्राचीनः उर्जास्रोतांसि जीवनस्य अभिनवस्य विषये प्रस्तावयामि। तानि उपयोगितुं प्राचीनानां मनुष्याणां संस्कृतभाषया लेखयितुं समर्थं सन्ति।
प्राचीनेषु कालेषु, प्राकृतिके अपि उर्जास्रोतांसि उपयोगितुं प्रचुरं भवन्ति चिन्तनीयानि अभवन्। वायु, अग्निः, जलम् इत्यादी प्राचीनानां उपयोगितां विशिष्टैः विध्या अनुगच्छन्तः, परन्तु आधुनिकः विज्ञानशास्त्रः एतानि उपयोगितुं नवीनानि उर्जास्रोतांसि प्रत्यधिक्षन्तः।
अद्य, समये आधुनिकः मानवः तत्समस्याः अतिक्रम्य, परिस्थितियां सुरक्षितुं उपायानि आविष्करोति। परमं धनवान् विद्युत् उपयोगं व्यापाराय उपयोगिन्याम् उपलभ्यते। प्राचीनानां उपयोगितुं अन्तरंगज्ञानं सार्थक्यम्, एतानि नवीनानि उपयोगानि नानुपयुज्यन्ते।
साधारणतया, नौ अतीप्राचीनाः उर्जास्रोतांसि अन्वेषणीयानि सन्ति। सूर्य तेजो यथा, वायुसंचारः यथा, पवनपरिचलनं यथा, जलप्रवाहः यथा, भूमिसंचारः यथा, अत्र सर्वे अन्ये अपि अतीप्राचीनाः उर्जास्रोतांसि अस्ति।
उदाहरणार्थं, जलप्रवाहस्य प्रचलने जलवायव ऊर्जा प्राप्ता अभवत्। परन्तु, आधुनिकः विज्ञानशास्त्रः जलप्रवाहानं उपयोगं विकसयन्, विद्युत् उत्पन्नं करोति। तस्य सहायेन, विद्युत् गृहपाठालयेषु, उद्योगेषु, सार्वजनिकारण्येषु उपयोगं लभते।
एवं, सूर्यतेजः ऊर्जास्रोतं अतीप्राचीनं सन्तम्, आधुनिकः विज्ञानशास्त्रः सूर्यपरिचलनं, ऊर्जात्मकं उपयोगं विकसयन्ति। तत्र सौर्यऊर्जा उपयोगितव्या आवश्यकता भवेत्।
समाप्तः, अतीप्राचीनाः उर्जास्रोतांसि सर्वदा उपयोगाय उपलभ्यन्ते। अत्र सर्वे विद्यालयाः, संस्थानानि, समुदायाः स्वस्य संघटितं अपि उपयोगं प्राप्नुवन्ति। अत्र समाजः अतीप्राचीनानां उपयोगानां अभिनवानि उपयोगानि आविष्करोति, समुदायाः स्वस्य स्वतन्त्रं ऊर्जास्रोतं प्राप्तवन्ति।
