Essay On Fruits In Sanskrit

फलानि वृक्षस्य पुष्पं पुष्पस्य पुष्पान्तराणि चेति त्रिविधं भवन्ति। फलं फल्लोऽस्ति यस्मिन् अधिकं सेवनीयं तद् फलम्। फलानि अनेकविधानि भवन्ति। तेषु मुख्यं फलं तत्त्वद्वयम्, तत्र परिपक्वं फलं च प्रायः अतीव रसयुक्तं स्वादुरसयुक्तञ्च भवति। परिपक्वफलानां प्राणबलकरी गुणवत्ता च अस्ति।

अत्र संस्कृतभाषया फलानाम् नामानि, रसानि, गुणाः, च वर्ण्यन्ते।

आम्रः – आम्रः प्रायः जलीयः फलः। रसान्नं मधुरं स्निग्धं च भवति। आम्रस्य वायुं शोधकः गुणः अस्ति।

फलं अनारः – अनारः अमृतप्रदम् फलमस्ति। रसान्नं मधुरं च संपूर्णं अस्ति। अनारस्य रक्तं रक्तपित्तकारकं गुणं अस्ति।

सेवा – सेवाफलं तीक्ष्णविर्यं च भवति। रसान्नं आम्लं च स्वादुः भवति। सेवाफलस्य शोधकगुणः अतिशयी भवति।

अदरकं – अदरकस्य फलं तीक्ष्णविर्यं च भवति। रसान्नं आम्लं च लघुत्वात्मकं भवति। अदरकस्य सम्पूर्णं आम्लं रक्तगुणकारकं च अस्ति।

तर्जुमा – तर्जुमाफलं स्वादुमधुरं च भवति। रसान्नं स्निग्धं च लघुत्वात्मकं भवति। तर्जुमाफलस्य परिशोधकगुणः अतीव उत्तमः भवति।

फलानि स्वादिष्टानि अस्मिन् भूमण्डले प्रायः आसन्ति। अनेकविधैः रसैः युक्तानि फलानि मनुष्येभ्यः प्रियाणि भवन्ति। फलभक्षणं आरोग्यस्य च लाभकरं भवति। एतानि फलानि नित्यं सेवितव्यानि भवन्ति।

अत्र संस्कृतभाषया फलानाम् निबन्धः समाप्तः। फलानां महत्त्वं एवं तत्त्वज्ञानं च सम्प्रेषितमस्ति। अत्र प्रत्येकं फलं अपूर्णं सम्पूर्णं च चिन्तनीयं भवति। फलानि न केवलं आहाराय अपि भवन्ति, तानि आरोग्यवर्धकानि च भवन्ति। फलानां संग्रहे न एव अविनाशिनि वस्तुनि आहारं अन्यं प्रतिष्ठाप्यते।