Essay On Crops In Sanskrit

शाखाः खल्वनिकेतनानि अस्माकं जीवने अत्यन्तं महत्त्वम् अधिष्ठानं च वहन्ति। तासु शाखासु कृषिः एकं महत्त्वं प्राप्तवति। कृषिः विश्वस्य जीविकायाः प्रमुखं अधिष्ठानं भवति एव एकस्मिन देशे भवति यथा भारतदेशे।

भारतस्य कृषिरत्र प्राचीना इत्युच्यते। प्राचीनेषु कालेषु, भारतदेशे अनेकानि वन्यानि फलानि विविधानि अपि सन्ति। स एव प्राचीनः अन्नवानि, यज्ञवानि, वनस्पतिः इत्यादयः उपजानि अस्माभिः उपयोगार्हाणि आसन्।

तथा भारतीयस्य संस्कृतस्य, अन्नस्य महत्त्वं विशेषं अस्ति। अन्नमेव भारतीयस्य जीवने प्रधानभूतं अधिष्ठानं भवति। अन्नानि अनेकानि भारते प्रजाः प्राणिनश्च उपभोग्यानि अन्नानि निर्मातुम् उपयोगमनुभवन्ति। तथा च अन्नस्य उत्पत्तिः कृषिः अन्नप्रसादाय निर्विवादम् उपकुर्वन्ति।

कृषिश्च अत्र बहुधा प्रचलिता अस्ति। भारतदेशे अनेकानि प्रमुखानि खेतिपद्धतयः विद्यन्ते। प्रत्येकं खेतिपद्धतिः तादृशानि प्रमुखानि फलानि उत्पादयति।

शस्त्रियः कृषिः, भूगर्भः कृषिः, सदाप्यन्नः कृषिः, उष्णोदकः कृषिः, व्यापारः कृषिः, शैलालयः कृषिः, पात्रोद्यमः कृषिः, दृढभक्ष्यः कृषिः, आधुनिकः कृषिः, पशुपालनं च अत्र प्रमुखानि खेतिपद्धतयः भवन्ति।

सर्वत्र कृषिरेव सन्ततं सम्प्रेषितं च भवति। अस्मिन् क्षेत्रे कृषिशास्त्रः अनेकानि विज्ञानानि च अध्ययनम् उपगतमस्ति। कृषिराज्ञस्य अधिकारेण अनेकानि उत्कृष्टानि फलानि निर्मातुम् उपकुर्वन्ति।

भारतस्य कृषिरत्र विकासाय अध्ययनशीलाः विज्ञानिकाः अपि कृषिराज्ञां यशस्यम् आसाधयन्ति। अस्माकं परमावधिः, भारतस्य कृषिः सन्तोषप्रदा भविष्यति, यदि नवीनाः प्रौढीकरणानि सन्ति। अतः भारतस्य कृषिरत्र विकासाय अनेकानि आवश्यकानि योजनाः आवश्यकाः भवन्ति।