Essay On India In Sanskrit
भारतम्, एकं अत्यन्त प्राचीनं देशम्, उत्कृष्टकर्माणि च शास्त्राणि धार्मिकानि च प्रदत्तं, विश्वे एकं अनुपमं स्थानं प्राप्तम्। भारतदेशस्य प्राचीनतमाः समाजस्थापकाः महर्षयः ऋषयश्च आसन्, ये अद्यापि उन्हेषां अनुयायिनः सन्ति।
भारतस्य भौगोलिकं रूपं विशालं अस्ति। पश्चिमेषु हिमालयपर्वताः, पूर्वेषु समुद्रान्तरं, दक्षिणेऽपि उज्जैन्यः पर्वतः, उत्तरेषु विशाला गंगा-यमुना नद्यः स्नेहप्रदाः। अस्मिन् देशे विविधाः भाषाः विभाज्यन्ते, अनेके धर्माः च परिपाल्यन्ते।
भारतीयसंस्कृतिः विविधतां प्रदर्शयति। लोकस्य धार्मिकसामाजिकानि कार्याणि, कलासम्पदा, संस्कृतभाषा, भारतीयसंस्कृतिः अत्यन्त समृद्धा अस्ति।
भारतस्य इतिहासः रोचकः एव अस्ति। अतीते राजा चक्रवर्तिनः, धर्मप्रचारकाश्च अनेकाः प्रख्याताः आसन्। मौर्य, गुप्त, मुघल इत्यादी राजवंशाः भारते प्रभुत्वं प्राप्तवन्तः।
भारतदेशस्य अर्थव्यवस्था विकसिता अस्ति। आधुनिककाले तकनीकी-उद्योगप्रवृत्तयः विकसन्ति, विज्ञानम्, वाणिज्यं, साहित्यं, कला इत्याद्याः विषयाः भारतीयसमाजे प्रमुखाः आसन्।
समाजः भारतीयः सदा अनेकविधानि संस्कृतिविषयानि सज्जयति। लोकस्य धार्मिकजीवनं, परिवारादिकं, सामाजिकव्यवस्था, राजनीतिशास्त्रं, शिक्षाव्यवस्था, आरोग्यप्रबन्धः च भारतीयजनानां जीवनं संस्कृतमिव नित्यं परिचरितं आस्ति।
अत्र भारते सर्वेषाम् लोकानां सहृदयता, सामरस्यदृष्ट्या जीवनं सन्तोषम् अन्वेषयति। भारतीयसंस्कृतिः विश्वस्य एकत्र धर्मयोग्यताया उदाहरणं भवति। भारतदेशः अनेकधर्मपरिपालकः आसीत्, साहित्यम्, कलाम्, विज्ञानम्, धर्मम्, योगम्, अर्यभट्ट-ब्रह्मगुप्त-चाणक्यादीनां उत्कृष्टकर्माणि भारते निर्माणम् आस्थाय।
एवं, भारतदेशस्य अनेकानि विशेषाणि अस्ति, जातिभेदः, भाषाभेदः, धर्मभेदः, किन्तु ये सर्वे एकत्र सामरस्यं, सहृदयतां, धर्मनिरपेक्षतां परिपालयन्ति, ते सर्वे भारते संयुज्यन्ते, एकत्र एव सम्भावितम् भवन्ति। भारतस्य अभ्युत्थानाय, विश्वस्य समृद्धये, समर्था भवेत्।