Essay on Black Money In Sanskrit
अध्यापकस्य आदर्शम् प्रिय विद्यार्थिनि। यत्र यत्र आत्मा यत्र यत्र वयम्। व्यये तत्र धनादिर्द्वारम् पर्यटति। तस्य चरणावरणे परमं संगममस्ति। धनं लोकानां प्राणानां च प्रमाणमस्ति। येन विना लोकः न जीवति, तेन प्राणिनः संस्थाप्यमानः परिसरो न भवति।
सदायावत्यां भारतीये राज्ये, धनं श्रेयश्च काम्यश्च निर्णेतुं शक्यते। परन्तु, एक अविशिष्टतया धनं, कृत्रिमरूपेण या कृत्रिमरूपेण सृष्टा, व्यवहारस्य अनुचिततया संचरन्ती, सा काले-काले समाजस्य अवनतिं कृत्वा, तथा प्रजानां प्राणिनां च पीडां वा करोति। अत्र तद्धनं कृत्रिमं धनं इति विशेष्यमिति व्यपदिश्यते।
सा कृत्रिमधनव्यापारयन्त्रादिषु विविधाः चक्राणि अस्माभिः नव्यैः तथा प्राचीनैः कृत्स्नाः पश्यतः। एते धनं अस्माकं समयस्य उपयोगाय योग्या अस्ति। परन्तु, या दुर्दिनः समाजस्य अवनतिं निरूपयति, सा धनं अस्माभिः वर्जिता भवति।
तथा, अतीन्द्रियं धनं, जिह्वाग्रतः लालसं, केचन राज्येषु अनायासेन संचितं भवति। ते व्यवसायिनो यथार्थचेष्टां न कृत्वा, विवेकिनः व्यये नियुक्ताः, अपि सञ्चितं धनं कृत्स्नासु समाजासु सम्पद्यति।
तथा, नीतिपराणि समाजानि, यथा राज्यानि, गुप्तं धनं संचितुं सक्षमाः भवन्ति। धनं याचन्तु ये अयथार्थप्रवृत्तिर्लब्धुं, ते तत्संपत्तिमपहरन्ति, ते तत्संपत्तिं अभ्यवहरन्ति, ते लोकान् पीडयन्ति।
अतः धनं निराधारं सर्वेषां राज्यानां नास्ति। धनं संचितं रक्षितं च समाजस्य अभिवृद्ध्यर्थं, अत्यन्तं आवश्यकं भवति। अत्र संस्कृतभाषया विविधाः उपायाः प्रस्तुताः सन्ति, येषु धर्मः, शिक्षा, समयव्यवस्था, नीतिः, तथा राष्ट्रीयचेष्टाः समाहिताः भवन्ति। एते उपायाः धनस्य क्रान्तिं कर्तुं शक्याः इति मया विश्वसितमस्ति।
